سلام به دختر قشنگم

11 ماهگیت مبارک دخترم. الان که دارم برات می نویسم پیشم نیستی آخه تو خونه مامانی هستی و من سرکار. همش عکساتو نگاه می کنم و قربون صدقت می رم. آخه هر روز شیرین تر و بامزه تر می شی. پیش مامانیا که می مونی کارای جدید بهت یاد می دن و من که میام خونه منو سورپرایز می کنی و منم با جیغ و فریاد قربون صدقت می رم و ماچ بارونت می کنم و توام به خوشحالی من می خندی. دیروز که رفتم دیدم مامانی یه چیز جدید بهت یاد داده.مامانی که می گه  آوا الهی شکر تو دوتا دستاتو می بری به آسمون و چند ثانیه نگه می داری و می یاری پائین. یا وقتی کلاغ پرو واست می خونیم انگشتت رو می زنی به زمین و می بری هوا. یه بارم که فلشو از تو کشوی میز تلویزیون در آوردی و بردی به سمت دستگاه پخش ولی دیگه نتونستی بزنی بهش. هر وقت می رم تو آشپزخونه تا غذا درست کنم یا ظرف بشورم می یای و به پای من می چسبی.هر چند بار هم که ببرمت پیش اسباب بازیهات که تو آشپزخونه بلایی سرت نیاد بعد از چند ثانیه می بینم که دوباره چسبیدی به پام. منم مجبور می شم یه پایی کارامو بکنم. چند روز پیشم مامانی خودم بهت اتل متل توتوله یاد داد حالا هر موقع اینو واست می خونیم با دستت می زنی رو پاهات. از همه باحالتر اینکه وقتی می گیم نفس من کیه با اون صدای بامزت می گه من من من... خیلی لحظه های قشنگیه.

فدات بشم دختر نازم